Harðgreip(a)

Abstract

Úrtak: Í greinini verður víst á at eitt navnorð harð­greip(a) kv. kemur fyri í trimum føroyskum stað­arnøvnum, men í ymiskum líki. Í einum føri er Halgreip navn á bøstykki, í øðrum føri er Harðgreipa navn á innløgdum traðarstykki, og í tí triðja førinum er fleirtalsformurin Harð­greip­ur (ella Harðgreipir) navn á trimum homr­um úti í haganum. Høvundurin setur navn­ið í samband við norrønt harðgreipr adj. ‘harð­hentur’ (í viðurnevnum og jatna- og gívra­nøvnum) og líknandi navnorð í øðrum norð­urlandamálum. Roynt verður at gjøtla um hvør týdningurin kann hava verið í føroyskum, og hildið verður at navnagávan kann sipa til trup­lar umstøður til velting og ferðslu.

Abstract: The article directs attention to the noun harðgreip(a) f., which appears in three Faroese place-names, though in different guises. In the one case we find Halgreip as the name given to a piece of cultivated infield, in the second Harðgreipa is the designation of a strip from the outfield, fenced in for cultivation, while in the third the plural form Harðgreipur (or Harðgreipir) is applied to three rocky slopes in the outfield. The author connects the name with the ON adjective harðgreipr ‘hard-handed, heavy handed’ (found in bynames, and in appellations of giants and giantesses), and with nouns of similar import in other Scandinavian languages. Conjecture is offered about what led to the adoption of such a name in the Faroes, and it is suggested it may have referred to difficulties in cultivating the land or travelling across it.