Um savnskvinnuna Petru Djurhuus og fjøltáttaða arbeiði hennara á savnsøkinum frá síðst í 1920-árunum og fram til 1960-árini: An analysis of Museum Worker Petra Djurhuus and her diverse field of work within the Faroese Museum from the late 1920s to the early 1960s

Abstract

Úrtak

Petra Djurhuus er fyrsti føroyingur, sum hevur nomið sær lærdóm innan konservering og savnsarbeiði. Hon varð partur av Føroya forngripagoymslu, tá goymslan varð endurstovnað í 1928, og fekk ein virknan leiklut í nýskipanini og menningini av Forngripagoymsluni. Kortini er hon kám í føroysku savnssøguni. Í hesi grein verður hugt nærri at fjøltáttaða virksemi hennara á savnsøkinum og hugleitt verður um støðu hennara sum kvinna í savnsheiminum hetta tíðarskeiðið. Petra lærdi í Danmark og hevði nógv samstarv og sambond við donsk savnsfólk. Søga hennara verður tí eisini sett í ein størri samanhang, ið snýr seg um kvinnur á donskum søvnum tíðliga í 1900-árunum.  

Abstract

Petra Djurhuus is the first person from the Faroe Islands who gained education within conservation and museum work. She became part of Føroya forngripagoymsla (the Faroese museum) when it was re-established in 1928 og soon became a leading force in the reorganization and development of the museum. Yet Petra Djurhuus is quite absent in the Faroese museum history. The aim of this paper is to examine her diverse work within the field and to reflect on her position as a woman in the museum world at that time. Petra Djurhuus studied in Denmark and had strong ties with colleagues form Danish museums. It therefore offers relevant context to view her story in a larger museal framework focusing on women working at Danish museums in the early 20th century.