Skynsemi, nøgdsemi, takksemi. Náttúrufatanin hjá Mikkjali á Ryggi: Prudence, contentment, and gratitude. Mikkjal á Ryggi and his conception of nature

Abstract

Searching for Mikkjal á Ryggi’s conception of nature, this paper analyses four poems from his mature years. It can thus be expected that these poems reflect on a whole life’s observations and experiences, and that mere descriptions have given way for a genuine conception. Mikkjal á Ryggi (1879-1956) was employed as a teacher in the villages of Bøur and Gásadalur 1919-1945. He authored several schoolbooks on geography and biology and wrote nearly 300 poems, including songs, hymns, and ballads. A keen observer and a diligent writer with a clear Christian view of life, his descriptions are always centred around the human beings, the good stories being as important as the biological facts. He warns against greed, overconsumption, and extermination in contrast to prudence, contentment, generosity, and gratitude. The analysed poems show how a Lutheran conception of nature has been applied in a Faroese context.

Úrtak

Henda grein viðger fýra yrkingar hjá Mikkjali á Ryggi við tí í hyggju at eyðmerkja hansara náttúrufatan. Tær eru allar skrivaðar í búnum árum, tá ið væntast kann, at eygleiðingar og lívsroyndir hava givið grundarlag fyri refleksión, og náttúrulýsing og náttúrufatan ganga hond í hond. Mikkjal á Ryggi, sum var lærari í Bø og Gásadali 1919-1945, skrivaði fleiri skúlabøkur, bæði um landalæru og dýralæru og út við 300 yrkingar, sangir, sálmar og kvæði. Hann var ein gløggur eygleiðari og ein dugnaligur rithøvundur. Menniskjað er altíð í miðdepli í hansara frágreiðingum. Tær góðu søgurnar hava eins nógv at týða og tær lívfrøðiligu sannroyndirnar. Mikkjal dylur ongantíð fyri síni kristnu lívssáskoðan. Hann ávarar móti grammleika, ovnýtslu og avoyðing og tekur heldur fram dygdir sum skynsemi, nøgdsemi, gávumildni og takksemi. Yrkingarnar eru gott dømi um lutherska náttúrufatan í føroyskum jørðildi.