On Some Cases of Interaction: between the Germanic Non-Finite and Finite Verbal Forms

Abstract

Nøkur dømi um sínámillumávirkan millum ikki-avmarkaðar og avmarkaðar sagnorðaformar í germonskum.

Greinin er uppíløga í kjakið um tey dømi um sínámillumávirkan millum hinar germonsku ikki-avmarkaðu (infinittu) og avmarkaðu (finittu) sagnorðaformarnar í frísiskum og lágtýskum, sum koma til sjóndar í hinum umlagaðu formunum av navnhátti I av preteritopresentiskum sagnorðum.

Hesir formar av navnhátti I stava frá avmarkaðum formum (3. persóni fleirtali nútíð í ynskihátti). Eisini verða kjakaðir formarnir av luttøkuhátti I og II í týskum bygdarmálum, africaans, skotskum og enskum, sum hava sítt líki av broytingunum í 3. persóni fleirtali nútíð í søguhátti.

Hinumegin eru viðgjørd dømini um ávirkan frá navnháttarformunum á bendingarformarnar av 3. persóni fleirtali nútíð í søguhátti í germonskum málum.

Allar hesar sannroyndir gera, at til ber at tosa um sínámillumávirkan millum ikki-avmarkaðar og avmarkaðar sagnorðaformar í germonskum málum.